Szyldziki dla dzieci
Jakże często w tłoku, w zamieszaniu giną małoletnie dzieci i jak trudno odnaleźć ich opiekunów. W związku z pogotowiem obronnym minister opieki społecznej wydał zarządzenie nakazujące zaopatrywanie dzieci do lat siedmiu oraz dzieci głuche, nieme, niedorozwinięte, bez względu na wiek, w płócienny szyldzik o wymiarach mniej więcej 15 cm na 8 cm. Po wypełnieniu go wyraźnym i możliwie trwałym napisem (atramentem wiecznym lub kopiowym ołówkiem) należy szyldzik mocno przyszyć na plecach do spodniej strony ubrania dziecka. Niemowlęta mogą mieć szyldziki papierowe, włożone razem z innymi dokumentami do woreczka i zawieszone na szyjce jak szkaplerzyk. Napis na szyldziku powinien zawierać: imię dziecka – bez zdrobnień, nazwisko z niezmienioną końcówką, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców i nazwisko rodowe matki oraz adres mieszkania z podaniem województwa. Każde dziecko, bez względu na wiek, o ile pozwala na to jego rozwój umysłowy, należy nauczyć bezbłędnie recytować te wszystkie dane, które zawiera napis na szyldziku. W razie jakiegokolwiek alarmu należy ponadto zawiesić dziecku na szyję przygotowany poprzednio i zaszyty woreczek na mocnej tasiemce, zawierający najważniejsze dokumenty, a przede wszystkim wypis metryki.
„Express Poranny” nr 238, sierpień 1939, wolna licencja.
Fotografia
Dzieci w pociąguPolska Zbrojna, 1939, nr 243A z 2 września / POLONA, wolna licencja (CC-BY - Uznanie autorstwa 3.0 Polska)